cyrkowiec — m II, DB. cyrkowiecwca; lm M. cyrkowiecwcy, DB. cyrkowiecwców «człowiek występujący w cyrku» Ewolucje cyrkowców … Słownik języka polskiego
połykacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) rzad. «ten, kto połyka coś» ∆ Połykacz noży, ognia itp. «cyrkowiec, sztukmistrz pokazujący sztuki łykania noży, ognia i innych przedmiotów» … Słownik języka polskiego
sztukmistrz — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów przestarz. «człowiek pokazujący sztuki akrobatyczne, cyrkowe itp.; akrobata, cyrkowiec, kuglarz, magik» Sztukmistrz cyrkowy, jarmarczny. Pokazy sztukmistrzów … Słownik języka polskiego
akrobata — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. akrobataacie; lm M. akrobataaci {{/stl 8}}{{stl 7}} cyrkowiec lub sportowiec wykonujący trudne ćwiczenia gimnastyczne <fr. z gr. > {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sztukmistrz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. ów {{/stl 8}}{{stl 7}} artysta popisujący się przed publicznością wykonywanymi sztukami, czynnościami wymagającymi specjalnych umiejętności; akrobata, cyrkowiec, kuglarz, magik : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień